Τα πρώτα βήματα…πόσο τα περιμένουν όλοι οι γονείς…”Και…το δικό σας περπάτησε;”, σε ρωτάνε. “Ααα…η δικιά μας περπάτησε στα πρώτα της γενέθλια”, ακούς συχνά. Λέω ό,τι είναι καλύτερο να αφήνουμε το κάθε παιδί να κάνει τα πράγματα στο δικό του χρόνο…Στην δική μας περίπτωση, ξεκινήσαμε πολύ νωρίς με το γνωστό “έρπινγκ”, το οποίο έκανε όλους τους γύρω να σκάνε στα γέλια. Κάποια στιγμή, αρκετά αργότερα, ανακαλύψαμε ότι υπάρχει και πιο εύκολος τρόπος μπουσουλήματος και σηκωθήκαμε στα τέσσερα. Κάποιοι μου πρότειναν να του πάρω μια στράτα, για να ξεκινήσει όρθιος, όμως δεν χρειάστηκε. Ο μικρός βρήκε τη δική του στράτα σε ένα παιδικό στρογγυλό σκαμπό από γνωστό μεγάλο κατάστημα. Με αυτό αλώνιζε σε όλο το σπίτι άφοβα, καθώς δεν είχε και ροδάκια για να γλιστράει γρήγορα. Τον έβλεπα ότι στηρίζεται πλέον πολύ καλά στα πόδια του, απλά δίσταζε να φύγει. Τότε αποφάσισα να “βοηθήσω” λίγο. Καθώς είναι πολύ λιχούδης, έβαλα τον μπαμπά του να καθίσει ένα μέτρο μακριά, κρατώντας λίγο τσουρέκι. Ο «μεγάλος» του αδερφός συμμετείχε στην απόπειρα, καταγράφοντας τις στιγμές στην κάμερα. Ούτε κατάλαβε πως έκανε τα πρώτα του βήματα. Χειροκροτούσαμε όλοι μαζί! Φαινόταν στο βλέμμα και στο χαμόγελό του πως το απολάμβανε και ο ίδιος. Αυτό ήταν! Μέσα σε δύο εβδομαδες, με αντίστοιχα τεχνάσματα φαγητού ή παιχνιδιού, έκανε όλο και περισσότερα και πιο σταθερά βήματα. Μέχρι που μια μέρα απλά σηκώθηκε και έφυγε. Και έκτοτε, απλά δεν σταματάει! Είναι η καινούργια, μεγάλη του κατάκτηση. Και έιναι πολύ περήφανος!