Την περασμένη Κυριακή ξυπνήσαμε με τις αχτίδες του ήλιου να μας χαιδεύουν τα μαλλιά. Δε γινόταν να μην το εκμεταλλευτούμε. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και πήγαμε μια μικρή βόλτα…στη διπλανή πρωτεύουσα.
Μόλις 50 χιλιόμετρα χωρίζουν τη Βιέννη από τη Μπρατισλάβα. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεσαι μόλις 45 λεπτά, για να βρεθείς από την αυστριακή στη σλοβακική πρωτεύουσα. Στα σύνορα σταματήσαμε, για να βάλουμε στο αυτοκίνητο τη vignette, το απαραίτητο αυτοκόλλητο για να οδηγήσουμε στην εθνική οδό της Σλοβακίας (κοστίζει 10 ευρώ για 10 μέρες). Παρκάραμε το αυτοκίνητο στα όρια της παλιάς πόλης και αρχίσαμε το περπάτημα – όλοι, ακόμα και ο δίχρονος γιος μας. Σίγουρα δεν ήταν επικίνδυνο, καθώς το ιστορικό κέντρο είναι όλο πεζοδρομημένο, ήταν όμως λίγο κουραστικό, αφού ο μικρός δεν ήθελε πάντα να ακολουθεί τη δική μας πορεία :-).
Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας από το παλάτι του Αρχιεπισκόπου (Primatialpalais) και σταθήκαμε στην εσωτερική αυλή, για να θαυμάσουμε το συντριβάνι που αναπαριστά τον Άγιο Γεώργιο να παλεύει με το δράκο. Διασχίζοντας το παλάτι, βρεθήκαμε σε ένα από τα πολλά κουκλίστικα στενά της πόλης (Laurinská). Κάναμε μια στάση στο γουστόζικο μπιστρό Mondieu με σκοπό να πιούμε καφέ, όμως δε γινόταν να μη δοκιμάσουμε και ένα γλυκό από την εντυπωσιακή βιτρίνα. Ωστόσο μια ματιά στις αλμυρές λιχουδιές που έτρωγαν οι συνδαιτυμόνες μας έπεισε ότι το συγκεκριμένο μέρος αξίζει ξανά μια επίσκεψη. Φυσικά δεν είναι το μόνο, καθώς η πόλη φημίζεται για τα προσεγμένα cafe, εστιατόρια και bar της. Άλλωστε, μιλάμε για μια μεγάλη φοιτητούπολη που έχει δώσει μεγάλη έμφαση στη διασκέδαση. Και καθώς μιλάμε για φοιτητές, ήταν αναπόφευκτο να ακούσουμε ελληνικά στο δρόμο μας αρκετές φορές.
Μετά τον καφέ μας, κατηφορίσαμε το στενάκι προς την αντίθετη κατεύθυνση μέχρι να συναντήσουμε τον Cumil. Ποιος είναι ο κύριος; Πρόκειται για το πιο διάσημο από τα ιδιαίτερα αγάλματα που έχουν σπείρει σε διάφορα σημεία της πόλης, ως ένα ξεχωριστό σημείο τουριστικού ενδιαφέροντος. Ο Cumil είναι ένας χαμογελαστός εργάτης που ξεπροβάλλει μέσα από έναν υπόνομο. Μπορεί όμως κανείς στη βόλτα του να συναντήσει έναν paparazzi (επίσης στη Laurinská, λίγο πριν από τον Cumil) ή ένα στρατιώτη του Ναπολέοντα να ξαποσταίνει σε ένα παγκάκι στην κεντρική πλατεία.
Στη συνέχεια στρίψαμε αριστερά προς το Εθνικό Θέατρο της Σλοβακίας. Αφού χαζέψαμε στην υπαίθρια αγορά που βρίσκεται μπροστά του, αρχίσαμε τον περίπατο κάτω από τα δέντρα που σκιάζουν το μεγάλο πεζόδρομο που ξεκινάει από εκεί. Παίξαμε στην παιδική χαρά και φυσικά γευτήκαμε ένα από τα πρώτα παγωτά της σεζόν στο Momo Garden. Ακριβώς σε αυτό το σημείο τράβηξε την προσοχή μας μια υπαίθρια έκθεση φωτογραφίας με θέμα τους πρόσφυγες. Οι εικόνες, ειδικά εκείνες από την Ελλάδα, ήταν συγκλονιστικές και αποτέλεσαν μια ακόμα καλή ευκαιρία, για να μιλήσουμε για το συγκεκριμένο θέμα με τον μεγάλο μου γιο.
Χωθήκαμε ξανά στα στενά και αρχίσαμε την ανάβαση προς την πύλη του Αγίου Μιχαήλ. Είναι η μοναδική από τις τέσσερις μεσαιωνικές πύλες της πόλης που έχει σωθεί μέχρι σήμερα. Στη βάση της βρίσκεται το «Σημείο Μηδέν». Μετράει την απόσταση ανάμεσα στη Μπρατισλάβα και διάφορα σημεία στον κόσμο, όπως την Αθήνα που βρίσκεται μόλις 1.253 χιλιόμετρα μακριά. Κάπου εκεί το ιστορικό κέντρο τελείωνε. Αποφασίσαμε λοιπόν να κατηφορίσαμε ξανά προς την κεντρική πλατεία της πόλης Hlavne Namestie, για να θαυμάσουμε το παλιό δημαρχείο. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα κτιρίων που σήμερα φιλοξενεί το μουσείο της πόλης.
Καθώς ήταν πλέον αργά και ο ήλιος μας είχε ζαλίσει, αποφασίσαμε να αφήσουμε τα υπόλοιπα αξιοθέατα για την επόμενη φορά. Ποια είναι αυτά; Εκτός από τις όχθες του Δούναβη που προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία για βόλτα, ιδιώς όταν έχει καλό καιρό, απαραίτητη είναι και η επίσκεψη στο εντυπωσιακό μεσαιωνικό κάστρο Bratislavsky Hrad που καλωσορίζει τον επισκέπτη ήδη με την άφιξη του στη Μπρατισλάβα. Εκτός από την ομορφιά του ίδιου του κάστρου και τα μουσεία που φιλοξενεί, η θέα της πόλης από ψηλά είναι μοναδική. Εξίσου μοναδική πάντως πρέπει να είναι η θέα και από το καφέ – ομοίωμα ιπτάμενου δίσκου που βρίσκεται στην κορυφή της καινούργιας γέφυρας του Δούναβη (Novy Most) και αποτελεί τελευταία μεγάλο σημείο τουριστικού ενδιαφέροντος.
Αν θέλετε να κάνετε μια εκδρομή στην πρωτεύουσα της Σλοβακίας, μη διστάσετε να διαλέξετε την  Κυριακή ως μέρα. Τα περισσότερα εστιατόρια και καφέ είναι αντοιχτά, σε αντίθεση με τη Βιέννη. Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι λειτουργούν και πολλά καταστήματα, καθώς και όλα τα μεγάλα εμπορικά κέντρα. Κλείνοντας τη βόλτα μας, κάναμε μια στάση στην παιδική χαρά του Bory Mall, του νεότερου  εμπορικού κέντρου της πόλης. Τα παιδιά ξετρελάθηκαν με τα εμπνευσμένα παιχνίδια και γρήγορα η μισή ώρα που είχαμε προβλέψει έγινε δύο ολόκληρες. Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο ξανά, όλοι αποφανθήκαμε ότι η εκδρομή μας ήταν υπέροχη. Με την πρώτη ευκαιρία θα ξαναπάμε!