“Δυο μέρες μόνο

Σ’ ένα ταξίδι αστραπή

Να ξεδιπλώνω

να παίρνει ανάσα η ζωή

για λίγο μόνο…”

Δυο μέρες μόνο. Σε ένα ταξίδι αστραπή στην Ελλάδα – στην ωραιότερη χώρα του κόσμου, όπως μου είπε χτες μια άγνωστη Γερμανίδα. Ναι, αυτή είναι η πατρίδα μου κι όμως ζω μακριά της εδώ και 4 χρόνια. 8 μήνες πέρασαν από την τελευταία φορά που ήμουν εδώ. Ή μήπως χρόνια; Κάπου τόσο μου φάνηκε, ίσως και παραπάνω…Έσπασα όλα τα προηγούμενα ρεκόρ μου, έσπασα και την υπομονή μου μαζί. Δυο μέρες μόνο…στο γαλάζιο ουρανό, στο μπλε της θάλασσας, στην αγκαλιά των ανθρώπων μου…να παίρνω ανάσες ζωής…για λίγο μόνο…να παίρνω όμως εικόνες, συναισθήματα, ερεθίσματα που θα με συντροφεύουν για πολύ…μέχρι την επόμενη φορά.