Read in english

Καμιά φορά οι συζητήσεις ανάμεσα σε γονείς μωρών αρχίζουν κάπως έτσι : 

– Εσείς κοιμάστε τα βράδια; 

– Ελάχιστα…. Εσείς; 

– Ε..κάπως έτσι κι εμείς.

Δεν αναφέρονται στο μωρό, για τους εαυτούς τους μιλάνε.

Δε θα υποστηρίξω ότι είμαι ειδική στο θέμα, επειδή έτυχε να είμαι μαμά δύο παιδιών. Θα προσπαθήσω όμως στις επόμενες γραμμές να μεταφέρω αυτά που μου έμαθε η εμπειρία μου, σε περίπτωση που μπορούν να βοηθήσουν.

5 συμβουλές για απελπισμένους γονείς :

• Συμβουλή Νούμερο 1 : Ο καλός ύπνος μαθαίνεται. Ακριβώς όπως ένα νεογέννητο δεν ξέρει να φάει, δεν ξέρει και να κοιμηθεί. Χρειάζεται να του το μάθουμε. Όλοι έχουμε κινηματογραφήσει τις πρώτες φορές που προσπαθήσαμε να ταίσουμε το μωρό μας. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο με τις πρώτες φορές που προσπαθήσαμε να το πείσουμε να κοιμηθεί μόνο του. Κυρίως γιατί ήμασταν τόσο εξαντλημένοι που δεν είχαμε κουράγιο. Θέλαμε απλά να κοιμηθεί. Δυστυχώς όμως αυτό δε γίνεται αυτόματα. Είναι ένα μάθημα που χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Αν δεν το συνειδητοποιήσουμε, δε θα τα καταφέρουμε. 
• Συμβουλή Νούμερο 2 : Διαβάζουμε βιβλία που θα μας βοηθήσουν ψυχολογικά και θα μας κατευθύνουν σωστά. Προσωπικά είχα την τύχη να λάβω ως δώρο στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου το καταπληκτικό βιβλίο : Κοιμήσου παιδί μου του Eduard Estivill και της Sylvia de Bejar. Εκείνος είναι διευθυντής της Μονάδας Διαταραχών ύπνου στο Ινστιτούτο Dexeus της Βαρκελώνης. Εκείνη δημοσιογράφος. Σας προτείνω να το διαβάσετε προσεκτικά. Βήμα – βήμα μας κατευθύνει στη σωστή διαχείριση αυτού του τόσο ευαίσθητου ζητήματος.
• Συμβουλή Νούμερο 3 : Ακόμα και αν δεν έχουμε όρεξη ή κουράγιο να διαβάσουμε βιβλία, ακολουθούμε την απλή λογική που λέει : επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως. Όλες οι συνήθειες δημιουργούνται βάσει επανάληψης. Συμφωνούμε και ακολουθούμε πιστά μια ρουτίνα που θα συνδέσουμε στο κεφαλάκι του παιδιού μας με την ώρα του ύπνου. Θα αποτελεί για όλους μας μια ιεροτελεστία. Παράδειγμα : κάνουμε μπάνιο το βράδυ. Βοηθαέι στη χαλάρωση και στην ιεροτελεστία που λέγαμε. Κλείνουμε το φως του δωματίου, αφήνοντας ένα μικρό φωτάκι στο πλάι, βάζουμε το ντουνού (κουκλάκι) στην κούνια. Τραγουδάμε ένα νανούρισμα. Ξεκινάμε το μόμπιλο και φεύγουμε. Χωρίς ίχνος δισταγμού, ακόμη και αν τρέμει η καρδιά μας. Και ελπίζουμε ότι το μωρό δε θα κλάψει.
• Συμβουλή Νούμερο 4 : Κι αν κλάψει; Όχι αν, εννοείται ότι θα κλάψει. Ο λόγος; Φοβάται όταν μας αποχωρίζεται. Το μωρό δεν ξέρει ότι δεν το εγκαταλείψαμε. Και είμαστε εκεί, για να του το αποδείξουμε περίτρανα. Πηγαίνουμε συνεχώς δίπλα του, του μιλάμε γλυκά, το χαϊδεύουμε. Και μετά φεύγουμε πάλι. Προσοχή : σε καμία περίπτωση δεν το αφήνουμε να πλαντάξει στο κλάμα. Απλά κάνουμε μικρά διαλείμματα έξω από το δωμάτιο. Πολύ μικρά στην αρχή. Θα έρθει ο καιρός που θα μπορούμε να αυξήσουμε τη διάρκεια των διαλειμμάτων. Κι ύστερα η μέρα που θα είμαστε την περισσότερη ώρα στο σαλόνι και θα κάνουμε διαλείμματα για να πάμε στο δωμάτιο του.
• Συμβουλή Νούμερο 5 : Δεν τα χάνουμε. Θυμάμαι ακόμα, σα να έχω δει η ίδια την εικόνα, τη μαμά μου να μου διηγείται ότι οι γονείς μου με κοίμιζαν στο καρότσι (μέσα στο σπίτι), το οποίο δε σταματούσαν να κουνάνε για πολλή ώρα, γιατί ξυπνούσα εύκολα. Και οι 2 εργαζόμενοι και οι 2 εξαντλημένοι και οι 2 απελπισμένοι. Μέχρι που πριν πέσουν και οι 2 κάτω, η μαμά μου αποφάσισε να ακολουθήσει το ένστικτο της. Και έκανε ό,τι έπρεπε. Χωρίς να έχει διαβάσει κάποιο βιβλίο, ακολούθησε τις συμβουλές του Δρ. Εστιβιλ κατά γράμμα. Έμεινε ψύχραιμη στο πρώτο κλάμα. Και τα κατάφερε. 

Τι; Το μωρό σας δεν είναι πια νεογέννητο; Δεν είναι καν μωρό, αλλά μικρό παιδάκι και ακόμα δεν έχει μάθει να κοιμάται σωστά; Ποτέ δεν είναι αργά να ακολουθήσετε τις παραπάνω συμβουλές. Μείνετε ψύχραιμοι και θα τα καταφέρετε. 

Και μην ξεχάσετε να διαλέξετε με προσοχή το νανούρισμά σας. Θα συντροφεύει τις νύχτες σας για χρόνια. Εγώ τότε ήμουν ανάμεσα σε δύο νανουρίσματα και επειδή δεν μπορούσα να διαλέξω, τα υιοθέτησα και τα δύο. Το πρώτο το έμαθα παιδί στην κατασκήνωση. Είναι το ίδιο τραγούδι που ξέρουν όλα τα παιδιά που έχουν υπάρξει κατασκηνωτές. Και ακόμα συγκινούμαι που τα παιδιά μου τώρα πια ξέρουν να το τραγουδούν. Το δεύτερο είναι ένα από τα πιο γνωστά νανούρισματα από το διάσημο συνθέτη Johannes Brahms. Όταν ήμουν μικρή θυμάμαι να ακούω τη μελωδιά στην κούνια του μικρού μου αδερφού από μια καρδούλα που έβγαζε μουσική. Την ίδια μελωδία βρήκα σε παιχνίδι γνωστής εταιρείας και φυσικά αποτέλεσε βασικό εξοπλισμό στο παιδικό δωμάτιο. Αν θέλετε να το συνοδεύσετε με λόγια, μπορείτε να τα δανειστείτε από τα αγαπημένα στρουμφάκια. Και η αλήθεια είναι πως παρά το γεγονός ότι το έχω τραγουδήσει ήδη μερικές χιλιάδες φορές, δεν το έχω βαρεθεί ούτε στο ελάχιστο….Καληνύχτα.

Sometimes, discussions between new parents start like this: 

– Do you sleep at nights?

– Νot that much…What about you?

-Same here….

They are not referring to the baby, for themselves they are talking.

I will not argue that I am an expert in this matter, just because I happen to be a mother of two. But I will try on the next lines to convey what my experience has taught me, in case it can help.

5 Tips for desperate parents:

Tip #1: Good sleep is being learned. Just as a newborn does not know how to eat, does not also know how to sleep. We need to help it. We’ve all filmed the first time we tried to feed our baby. But this is not the case with the first time that we tried to convince them to sleep alone. Mainly because we were so exhausted that we did not have the courage. We just wanted to sleep. Unfortunately, this is not automatic. It is a lesson that takes time and patience. If we do not realize it, we will not succeed.

Tip #2: We read books that will help us psychologically and guide us properly. Personally, I was lucky to receive as a pregnancy gift the amazing book: Go to sleep child by Eduard Estivill and Sylvia de Bejar. He is the director of the Sleep Disorders Unit at the Institut Dexeus in Barcelona. She is a journalist. I suggest that you read it carefully. Step-by-step it directs us to the right management of this sensitive issue.

Tip #3: Even if we do not have the time or the courage to read books, we follow the simple logic that says: repetition is the mother of learning. All habits are created by repetition. We agree and faithfully follow a routine that we will connect in our child’s head with night sleep. It will be a ritual for all of us. Example: they take their bath in the evening. That helps them relax and is also part of the ritual, that we talked about. Then, we close the room light, leaving a small light on the side, put their doll in the crib. We sing a lullaby. We start the cot mobile and we leave. Without a trace of hesitation, even if our heart trembles. And we hope the baby will not cry.

Tip #4: And if they cry? Not if, they will definitely cry. The reason; They are afraid of separation. The baby does not know that we will not leave them. And we are there to prove it to them. We go back to them, talk to them sweetly, we caress them. And then we leave again. Attention: we do not let them alone crying. We just take short breaks outside the room. Very short at first. The time will come when we can increase the duration of the breaks. And then the day, when we will be in the living room for the most part and we make short breaks in their room.

Tip #5: We keep calm. I still remember, as if I have seen the picture myself, my mom telling me that my I could only sleep in the stroller (inside the house), which my parents did not stop moving back and forth for a long time, because I could easily wake up. Both working, both exhausted and both desperate. Until one day, before both would fall down, my mom decided to follow her instinct. And she did what she had to do. Without reading a book, she followed Dr Estivill’s advice. He kept calm when I first cryied. And she did it.

Did I get this right; Your baby is no longer a newborn? They are not even a baby anymore but a little kid and they have not yet learned to sleep properly? It is never too late to follow the tips above. Keep calm and you will do it.

And do not forget to carefully choose your lullaby. It will accompany your nights for years. Back then, I was between two lullabies and as I could not choose, I adopted both. I learned the first one as a child in the camp. It’s the same song that all kids who have been visiting camps know. And I’m excited that my children now know how to sing it. The second one is one of the most known lullabies by the famous composer, Johannes Brahms. You can find it in a lot of baby music toys. And despite the fact that I have already sang it several thousand times, I am not bored of it.