English version follows

Τα τελευταία χρόνια τα σαββατοκύριακα μας ακολουθούν το γνωστό κανόνα των περισσότερων οικογενειών, ήτοι 2 παιδιά + 2 γονείς ή 1 γονιός + 2 παιδιά (ενώ ο άλλος γονιός απολαμβάνει στιγμές χαλάρωσης, πχ. ύπνου, γυμναστηρίου, καφέ με φίλους κλπ.). Όπως όμως όλοι οι κανόνες, έτσι και αυτός έχει τις εξαιρέσεις του, ήτοι 1 γονιός+ 1 παιδί. Γιατί; Επειδή το άλλο πρέπει κάπου να πάει, φυσικά ακόμα με τη συνοδεία του 1 γονιού. Έτσι από άμυνα ζώνης, αναγκαστικα πηγαίνουμε σε αποκλειστικό 1 εναντίον 1. Και αυτό για 48 ολόκληρες ώρες. Σιγά, ακούω ήδη να σκέφτονται μερικοί. Το πρόβλημα, θα απαντήσω, δεν είναι οι 48 ώρες, το πρόβλημα είναι ότι το Σαββατοκύριακο του παιδιού που μένει πίσω πρέπει να είναι τόσο καταπληκτικό που να συγκρίνεται με εκείνου που έχει πάει ταξιδάκι. Τι συνεπάγεται αυτό; Οργάνωση, συνεχή δραστηριότητα και φυσικά στο τέλος εξάντληση, που θα επιβεβαιώσει την επιτυχία της αποστολής. Συμβουλές από μαμά για σαββατοκύριακά 1 εναντίον 1:

1. Μελετάμε προγράμματα παραστάσεων, ώρες λειτουργίας μουσείων και λοιπών χώρων ενδιαφέροντος, με σκοπό να καταστρώσουμε ένα πρώτο σχέδιο. Σημαντική μεταβλητή: λαμβάνουμε υπόψη τη γνώμη του παιδιού, για να είμαστε σίγουροι ότι θα του αρέσουν οι ιδέες μας. Βασικό όμως είναι να κάνουμε κάτι πολύ διαφορετικό, κάτι που θα του δώσει την ευκαιρία να μπορεί και εκείνο να διηγηθεί στο αδερφάκι του τις εμπειρίες του
2. Φροντίζουμε το καλάθι του σούπερμαρκετ να διανθιστεί με υλικά και λιχουδιές που θα μας επιτρέψουν να του προσφέρουμε ιδιαίτερα και προπαντός νόστιμα πρωινά και να μαγειρέψουμε τα αγαπημένα του φαγητά. Κάνουμε τα στραβά μάτια αν φάει λίγο παραπάνω ζάχαρη, το δικαιούται
3. Τα στραβά μάτια κάνουμε και αν μας ζητήσει να κοιμηθεί μαζί μας το βράδυ. Μπορεί να νιώθει άβολα, νιώθοντας ότι είμαστε μόνοι στο σπίτι, μπορεί να του λείπει το αδερφάκι του. Του κάνουμε το χατήρι και απολαμβάνουμε τη στιγμή: πόσες φορές θα μας δοθεί ακόμα η ευκαιρία να έχουμε το παιδάκι μας δίπλα μας στο κρεβάτι μας;
4. Όταν φτάσει η επίμαχη μέρα, δημιουργούμε ενθουσιασμό από την αρχή. Βάζουμε δυνατή μουσική, τραγουδάμε, χορεύουμε, γενικά κάνουμε πάρτυ. Απαθανατίζουμε την κάθε στιγμή. Μπορεί να μην έχουμε πάει εκδρομή, όμως διασκεδάζουμε και το φωνάζουμε
5. Το κυριότερο: γινόμαστε κι εμείς παιδιά. Χαιρόμαστε την κάθε στιγμή μαζί σα να είμαστε 4, 6, 8 χρονών. Παίζουμε, σκαρφαλώνουμε, κυλιόμαστε, γλύφουμε παγωτά. Και όταν έρθει το βράδυ και καθόμαστε αγκαλιά στον καναπέ, βλέποντας την αγαπημένη μας ταινία με τη συνοδεία ποπκορν, γελάμε παρέα, γελάμε πολύ.  Μπορεί όταν έρθει η Δευτέρα να είμαστε κουρασμένοι, όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι νιώθουμε γεμάτοι. Ίσως και λίγο μελαγχολικοί. Γιατί βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι αυτές οι στιγμές ξενοιασιάς, μόνο οι 2 μας, δεν είναι τόσο συχνές. Και σίγουρα μας λείπουν ήδη.

In the last few years our weekends follow the well-known rule of most families, namely 2 kids + 2 parents or 1 parent + 2 kids (while the other parent enjoys relaxing times, e.g. sleeping, going to fitness studio, drinking coffee with friends etc. But exactly like all other rules, this one has its exceptions, namely 1 parent + 1 kid. Why; Because the other kid has to go somewhere, of course still accompanied by one parent. As a result, we switch from zone defence to 1-on-1. And that for 48 whole hours. And??? I already hear some people thinking.The problem, I will answer, is not the 48 hours, the problem is that the weekend of the kid left behind must be so amazing that it can be compared to that of a traveler. What does this mean? Organised, continuous activity until exhaustion comes, which will confirm the success of the mission. Mom’s Weekend Tips for 1-on-1: 

1. We study programs, opening hours of museums and other places of interest in order to come up with a first plan. Important variable: we take into account the child’s opinion, to make sure they like our ideas. But the key is to do something very different, something that will give them the opportunity to share their experiences with their brother/sister.
2. We make sure that the supermarket basket is filled with ingredients and delicacies that will allow us to offer them special, delicious breakfast and cook their favourite dishes. Even if that means that they are going to eat a little bit more sugar
3. We even accept them sleeping beside us at night. They may feel uncomfortable, knowing that we are alone at home, they may miss their brother/sister. We enjoy the moment: how many times will we still be given the opportunity to have our little one next to us in our bed?
4. When the DAY arrives, we get excited from the beginning. We put loud music on, we sing, we dance, we party. We capture every moment. We may not have gone on an excursion, but we are having fun and we show it.
5. Most importantly: we become children again. We enjoy every moment together as if we are 4, 6, 8 years old. We play, climb, roll, we enjoy ice cream. And when the night comes and we hug on the couch, watching our favourite movie with popcorn, we laugh together, we laugh a lot… We may be tired when Monday comes, but the only thing for sure is that we feel full. Maybe a little melancholic. Because deep down we know that these moments of carelessness, just the two of us, are not that common. And we certainly miss them already.