1 χρόνο πριν : «Κυριακάτικο ηλιόλουστο πρωινό – ανοιξιάτικο θα νόμιζε κανείς πως είναι. Δε θέλω να το αφήσω ανεκμετάλλευτο. Φοράω τα κατάλληλα ρούχα και βγαίνω για τρέξιμο στο κανάλι. Άργησα να το ανακαλύψω το κανάλι, μα από την ώρα που έγινε αυτό προσπαθώ να το επισκέπτομαι συχνά όσο το επιτρέπει ο καιρός. Ωραία τα γυμναστήρια, μα το τρέξιμο στη φύση είναι ασύγκριτη εμπειρία. Από τη μια το ποτάμι, από την άλλη τα δέντρα. Τα φύλλα είναι πεσμένα παντού, κάποιες φορές νομίζεις πως τρέχεις πάνω σε ένα κίτρινο χαλί. Δεν μπορώ να μην σταματήσω το ρυθμό μου για μια φωτογραφία. Κλικ! Αποτυπώθηκε.»

1 χρόνο μετά : «Νέα πόλη, νέα αναζήτηση διαδρομών για λίγη άσκηση.Η πρώτη εξερεύνηση έρχεται δυο εβδομάδες μετά τη μετακόμιση. Φθινόπωρο ξανά, μα ο ήλιος λάμπει. Δε θέλω να αφήσω την ευκαιρία να πάει χαμένη. Νιώθω κουρασμένη, δεν έχω κοιμηθεί καλά, τα πιτσιρίκια είχαν σπαστό ύπνο και χτες. Όμως μαζεύω τις λιγοστές δυνάμεις μου και φεύγω. Μπαίνω στο μονοπάτι που καταλήγει στο ποτάμι και ξεκινάω. Χαζεύω τη φύση γύρω μου. Κίτρινα φύλλα πεσμένα παντού, ένα σκιουράκι ξεπροβάλλει πίσω από ένα δέντρο…Σε ένα σημείο το μονοπάτι σταματάει. Κατεβαίνω μερικά σκαλοπάτια και αντικρύζω το θέαμα : το ποτάμι περνά μπροστά μου αγέρωχο. Ξεκινάω το τρέξιμο κατά μήκος του. Φύση, φύση, φύση. Περισπασμός κανένας. Επιστρέφω με τον ίδιο τρόπο στο σπίτι. Δε νιώθω καμία κούραση, μόνο ανάλαφρη νιώθω. Θα προσπαθήσω να το θυμηθώ την επόμενη φορά που θα μου φαίνεται άθλος να ξεκινήσω…Καλημέρα».