read in English

Για ανθρώπους που μένουν σε αυτή την πόλη, μάλλον αργήσαμε αρκετά να προσθέσουμε στη συλλογή μας ένα πατίνι. Από τα πρώτα πράγματα που προσέχεις στους δρόμους εδώ είναι άνθρωποι όλων των ηλικιών, από μικρά παιδιά έως μεγάλες κυρίες-κυριολεκτικά, να κινούνται πάνω σε ένα πατίνι. Όταν ο γιος μου ανακάλυψε την ύπαρξη του στα παιδιά ενός φίλου, έσπευσε αμέσως να το δοκιμάσει. Και φυσικά δεν ήθελε να το αφήσει. Επόμενο ήταν να αποκτήσει με την πρώτη ευκαιρία ένα δικό του, όχι με τη μορφή δώρου, αλλά ως ένα σημαντικό μέσο μετακίνησης σε μια πόλη όπου όλοι περπατάνε. Και επειδή είναι ακόμα μικρός για να διανύει μαζί μας μεγάλες αποστάσεις χωρίς να κουράζεται, το πατίνι φάνταζε ως η κατάλληλη λύση για να λύσουμε το παραπάνω πρόβλημα. Επιλέξαμε ένα micro scooter με 3 ρόδες, με το οποίο αρχικά εξασκηθήκαμε στη διπλανή παιδική χαρά. Τις πρώτες μέρες του άρεσε κυρίως να χτυπάει το κουδουνάκι του, όμως με τον καιρό “του πήρε τον αέρα”. Και έτσι το παιδάκι μου, πριν ακόμα κλείσει τα τέσσερα χρόνια του, έχει μάθει να οδηγεί το πατίνι του άψογα και έτσι είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Εκείνος νιώθει περήφανος που τα καταφέρνει και χαίρεται με τις βόλτες μας και εμείς φυσικά τις απολαμβάνουμε μαζί του. Σύντομα βλέπω να τον ακολουθεί και ο μικρός του αδερφός που ήδη, μιμούμενος τον μεγάλο, σπεύδει με κάθε ευκαιρία να ξεκλέψει μια βόλτα και δείχνει πάντα τρισευτυχισμένος…

For people who live in this city, we were probably very late into adding a scooter to our collection. One of the first things that you can notice on the roads here are people of all ages, from small children to old ladies-literally, who move around on their scooters. When my son discovered one of them in the possession of a friend’s child, he wanted to try it immediately. And of course he did not want to leave it again. Given the first opportunity, we bought one for him, not as a gift, but as a basic transportation medium in a city where everybody walks. And because he is still young to follow us in long distances without getting tired, the scooter seemed to be the appropriate solution to solve our problem above. We chose a Micro Scooter with three wheels, with which we practiced a lot in the playground. During the first days, he mainly liked ringing its bell, however as time passed slowly, he did it. As a result, my child, even before being four years old, has learned to drive his scooter perfectly and we all are happy. He himself feels proud and enjoys our walks and we of course enjoy them with him. I can already see soon his little brother following him, who imitating his older brother, tries not to lose a chance to borrow it for a stroll and always looks so happy…

Διαβάστε στα Ελληνικά